سیب زمینی با طعم تنور ...

اویی که روزی توی یک کافه که اتفاقا اسمش هم نام کسی بود که بسیار دوستش داشت نشسته بودیم و برایم تمام مدت از او و تصمیم ناگهانی اش حرف زده بود ... 

امروز عقد کنان کسی ست که ...

بگذریم... همسرش کسی که قرار بود آن روزها باشد نیست ... همسرش دختر دیگری ست ... دختری که با تمام  ان حرف هایی که آن روزها از او میزد متفاوت است ... واقعیت چیزی ست که اصلا نمی توانم اینجا بنویسم... از کجایش باید بنویسم .... نمی دانم... 

دلم تنگ شد... برای آن کافه .... برای آن روز ظهر... برای دلهره آن روزم ... برای دلهره عجیب آن روزم...

برای شبی که بابا لنگ دراز برای همیشه رفته بود یک جای دور ... برای امتحان اقتصاد ... برای جزوه هایم...

برای سردترین شب سال و آش فروشی نیکوصفت که جایش عوض شده بود و جزوه اقتصادی که سه نسخه از رویش کپی کردیم... 

دلم برای همه و همه تنگ شد ... دلم این روزها چقدررر تنگ  است ...